رم ۱۶ گیگابایتی در مقابل ۳۲ گیگابایتی (مزایا، معایب و کدام بهترین عملکرد را دارد)

رم ۱۶ گیگابایتی در مقابل ۳۲ گیگابایتی: آیا نمی‌دانید که آیا باید رم ۱۶ گیگابایتی یا ۳۲ گیگابایتی را در رایانه شخصی خود انتخاب کنید؟  ما می‌توانیم کمک کنیم! در ادامه با بریم خرید همراه باشید.

بیایید پاسخ کوتاه را از سر راه برداریم:

به طور کلی، اکثر کاربران ۱۶ گیگابایت رم را کافی می‌دانند.  برنامه‌های زیادی وجود ندارد که بتواند از ۱۶ گیگابایت رم استفاده کند، چه برسد به ۳۲ گیگابایت، و تنها ۳۲ گیگابایت خارج از چند مورد ضروری نیست.  همانطور که گفته شد، دلایل خوبی برای انتخاب ۳۲ گیگابایت به ۱۶ گیگابایت وجود دارد، به خصوص اگر قصد دارید برای مدت طولانی روی رایانه خود نگه دارید.

به طور واقع بینانه، سناریوهای مختلفی وجود دارد که در آنها باید مطمئن شوید که مقدار مناسبی از رم را در اختیار دارید.  این راهنمای سریع همه چیزهایی را که شما نیاز دارید تا بدانید چه چیزی برای رایانه شخصی شما منطقی است را پوشش می‌دهد.

بازی

RAM دغدغه اصلی اکثر گیمرهای رایانه شخصی نیست.  حتی بازی‌های AAA که از نظر بصری فشرده هستند، تنها به حداقل ۸ گیگابایت رم نیاز دارند، و تنها تعداد انگشت شماری از عناوین هستند که می‌توانند از ۱۶ گیگابایت استفاده کنند، بنابراین ۳۲ گیگابایت برای اکثر گیمرها زیاد است.  با این حال، استثناهایی وجود دارد، یعنی بازی‌های شبیه سازی و عناوین با تعداد زیادی مد.

بازی‌های شبیه‌سازی مانند Cities: Skylines ،  Rimworld ،  و Dwarf Fortress به رایانه شما نیاز دارند که تعداد دیوانه‌وار عناصر منفرد – افراد، وسایل نقلیه، حیوانات، مواد ذخیره‌شده و غیره – را که همگی در RAM ذخیره می‌شوند را دنبال کند تا CPU شما بتواند به آن دسترسی داشته باشد.  زمانی که برای اولین بار نقشه یا سناریوی جدیدی را شروع می‌کنید، رم زیادی مصرف نمی‌کنید، اما با رشد تمدن، رم بیشتری را طلب خواهید کرد.

مودها همچنین می‌توانند میزان رم مورد نیاز یک بازی را افزایش دهند.  توسعه‌دهندگان معمولاً بازی‌هایی را با رایانه‌های شخصی و کنسول‌های بازی کم‌توان تولید می‌کنند، بنابراین برای بهینه‌سازی عناوین خود تلاش زیادی می‌کنند.  آن‌ها ماه‌ها وقت صرف می‌کنند تا کد خود را بهینه‌سازی کنند تا کارآمدتر اجرا شود و به منابع کمتری نیاز داشته باشد، که اغلب به صدها یا هزاران ساعت کار پرهزینه نیاز دارد.

از سوی دیگر، سازندگان مد، چنین نگرانی‌هایی ندارند.  آنها بیشتر به اضافه کردن محتوا به بازی‌های مورد علاقه خود علاقه مند هستند تا اینکه مطمئن شوند کد آنها تا حد امکان کارآمد اجرا می‌شود، بنابراین افزوده‌های آنها بیشتر از آنچه که نیاز است به منابع فشرده نیاز دارند.  افزودن دسته‌ای از مدها حتی به بازی‌های نسبتاً سبک وزن می‌تواند منابع مورد نیاز را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و این اثر با عناوین پر منابع بیشتر مشخص می‌شود.

اگر بازی‌های شبیه‌سازی زیادی انجام نمی‌دهید یا از بسیاری از مد‌ها استفاده نمی‌کنید، احتمالاً در حال حاضر با ۱۶ گیگابایت مشکلی ندارید، اما با افزودن ۱۶ گیگابایت رم دیگر، هیچ ضرری برای محافظت از دستگاه خود در آینده وجود ندارد، به خصوص اگر از رایانه بازی خود به عنوان رایانه کاری استفاده می‌کنید. یا از آن برای ویرایش ویدیو یا طراحی گرافیک استفاده کنید.

محاسبات روزمره

احتمالاً به چیزی در این فکر می‌کنید که «۱۶ گیگابایت برای بیشتر چیزها کافی است، درست است؟ » و حق با شماست… . درست است که اکثر وظایف محاسباتی اولیه – پیمایش در دسکتاپ، مدیریت فایل‌ها و غیره – رم زیادی را اشغال نمی‌کنند، اما این در مورد سایر برنامه‌هایی که شما فکر می‌کنید نسبتاً ابتدایی هستند، صادق نیست.

به عنوان مثال مرورگرهای اینترنت را در نظر بگیرید: همانطور که هر کسی که در گذشته از Google Chrome استفاده می‌کرد می‌تواند به شما بگوید ، مرورگر اینترنت شما تقریباً همان مقدار رم مصرف می‌کند که شما به آن اجازه می‌دهید، اگرچه بستگی به این دارد که چند تب باز دارید و چه وب سایت‌هایی دارید. دوباره استفاده کنید

احتمالاً می‌توانید به طور مستقیم به این موضوع پی ببرید، اما وب‌سایت‌های پیچیده‌تر نسبت به وب‌سایت‌های ساده‌تر، رم بیشتری اشغال می‌کنند.  به عنوان مثال، تماشای یک برنامه در Hulu نسبت به مرور یک وبلاگ یا خواندن مقاله در یک سایت خبری، رم بسیار بیشتری مصرف می‌کند.

با باز کردن Task Manager (Ctrl + Shft + Esc) و نگاه کردن به ستون استفاده از حافظه، می‌توانید میزان رم مصرفی هر سایت را بررسی کنید.  ممکن است از آنچه می‌بینید تعجب کنید.

۱۶ گیگابایت رم برای اکثر محاسبات روزمره کافی است، اما ۳۲ گیگابایت به شما امکان می‌دهد برگه‌های بیشتری را باز نگه دارید و برنامه‌های بیشتری را همزمان اجرا کنید.  این به شما بستگی دارد و احتمالاً این یک شرط مطمئن است که وب سایت‌ها با گذشت زمان فقط رم بیشتری و بیشتری را طلب می‌کنند.

برنامه‌های چند رسانه‌ای حرفه‌ای (ویرایش ویدئو و طراحی گرافیک)

این یک دسته نسبتا گسترده است که شامل برنامه‌های ویرایش ویدیو و عکس مانند Adobe Premiere و Photoshop ، برنامه‌های ویرایش صدا مانند Ableton Live و برنامه‌های مدل سازی سه بعدی مانند Blender می‌شود.  این برنامه‌های تشنه رم به کامپیوتر شما نیاز دارند که روی تعداد زیادی فایل بزرگ نگه داشته و به سرعت بین آنها جابجا شود، و با بزرگتر شدن پروژه‌ها، RAM مورد نیاز به شدت افزایش می‌یابد.

بسیاری از طراحان گرافیک حرفه‌ای، ویرایشگرهای ویدئویی و تولیدکنندگان صدا، ۱۶ گیگابایت رم را حداقل برای یک ایستگاه کاری کاربردی می‌دانند.  هر چیزی کمتر، کار بر روی همه پروژه‌ها به جز کوچک‌ترین پروژه‌ها را به یک درد کامل در گردن تبدیل می‌کند.  هر کلیک و کشیدن کامپیوتر شما را دچار لکنت می‌کند، هر عنصر اضافه‌شده باعث می‌شود کامپیوتر شما یخ بزند تا زمانی که به عقب برسد، و رندر کردن محصول نهایی شما به اندازه‌ای طول می‌کشد که حتی صبورترین حرفه‌ای‌ها هم از آن استفاده کنند.

ممکن است در حال حاضر بتوانید با ۱۶ گیگابایت رم کنار بیایید، اما برنامه‌ها و پروژه‌ها در آینده پیچیده تر و سخت تر می‌شوند.  بنابراین حتی اگر اکنون به تمام ۳۲ گیگابایت رم نیاز ندارید، باز هم ایده خوبی است که روی ظرفیت اضافی سرمایه گذاری کنید.

دفتر کار

کارهای اداری استاندارد – نوشتن اسناد، ارسال ایمیل، کار بر روی صفحات گسترده، اجرای گزارش‌ها و غیره – یکی از زمینه‌هایی است که می‌تواند از رم بیشتر بهره مند شود.

برای مثال، اگر تا به حال در اکسل کار کرده باشید، می‌دانید که صفحات گسترده می‌توانند به سرعت پیچیدگی و شدت منابع را افزایش دهند، و هر بار که یک فرمول را تغییر می‌دهید یا یک فرمول را تنظیم می‌کنید، کامپیوتر اداری استاندارد شما با ۸ گیگابایت رم متوقف می‌شود. نمودار RAM بیشتر به CPU رایانه شما کمک می‌کند تا صفحات گسترده بزرگ را به طور کارآمدتر مدیریت کند و این کارایی به شما کمک می‌کند کار خود را سریعتر انجام دهید.

قرار دادن ۳۲ گیگابایت رم در دستگاه کارتان، انجام چند کار را نیز آسان‌تر می‌کند: رم اضافی به رایانه شما کمک می‌کند تا چندین برنامه را به طور همزمان مدیریت کند، بنابراین می‌توانید Outlook را بررسی کنید، به پیام‌ها در Slack پاسخ دهید و روی یک برنامه کار کنید. در حالی که منتظر پردازش گزارش هستید یا صفحه‌گسترده را تغییر می‌دهید، عرشه پاورپوینت.  این بهره وری اضافی دلیل کافی برای سرمایه گذاری روی ۳۲ گیگابایت رم برای دستگاه کار شما است.

مزایا و معایب رم ۱۶ و ۳۲ گیگابایتی

۱۶ گیگابایت

استفاده از ۱۶ گیگابایت یک شرط مطمئن برای اکثر کاربران است.  ارزان‌تر از ۳۲ گیگابایت است (بدیهی است)، برای اکثر برنامه‌ها بیش از اندازه کافی است، و بازی‌های کمی وجود دارند که بتوانند از ۱۶ گیگابایت رم استفاده کنند، چه رسد به اینکه به این مقدار نیاز داشته باشند.

نقطه ضعف استفاده از ۱۶ گیگابایت این است که اگر بخواهید از برنامه‌های حرفه‌ای سنگین مانند Excel، Adobe Premier، Ableton Live و Blender استفاده کنید، به نوعی دچار مشکل می‌شوید.  برنامه‌هایی مانند این‌ها تمام RAM موجود شما را از بین می‌برند و همچنان بیشتر می‌خواهند، و ممکن است در هنگام کار بر روی پروژه‌های بزرگ با کاهش شدید سرعت مواجه شوید.

۳۲ گیگابایت

نقاط مثبت و منفی ۳۲ گیگابایت رم تقریباً برعکس ۱۶ گیگابایت است.  ظرفیت رم شما بسیار بیشتر از آنچه برای اکثر برنامه‌ها و تقریباً همه بازی‌ها نیاز دارید، خواهید داشت، و در حال حاضر هیچ دلیل واقعی برای داشتن این مقدار رم به غیر از چند مورد استفاده وجود ندارد.

از سوی دیگر، داشتن ۳۲ گیگابایت رم به افزایش بهره‌وری شما کمک می‌کند اگر در برنامه‌های گرافیکی یا طراحی صوتی حرفه‌ای کار می‌کنید، و این ممکن است به تنهایی ارزش پذیرش داشته باشد.

همچنین در صورتی که برنامه‌ها در آینده به میزان قابل‌توجهی سخت‌تر شوند، رایانه شخصی خود را برای آینده محافظت خواهید کرد، و واقعاً هیچ اشکالی برای داشتن رم بیش از حد وجود ندارد.  در بیشتر مواقع، بدون استفاده می‌نشیند، اما وقتی زمان ویرایش یک پروژه ویدیویی بزرگ یا قرار دادن یک صفحه گسترده پیچیده فرا می‌رسد، از داشتن آن خوشحال خواهید شد.

آشنایی با نحوه عملکرد RAM

RAM یا حافظه با دسترسی تصادفی، نوع خاصی از حافظه است که در هر رایانه، تبلت و گوشی هوشمند یافت می‌شود.  برخلاف هارد دیسک‌ها یا درایوهای حالت جامد که ذخیره‌سازی دائمی برای فایل‌ها و برنامه‌ها فراهم می‌کنند، RAM فقط تا زمانی که CPU شما به آن نیاز دارد، روی داده‌های مربوط به برنامه نگهداری می‌شود.

دلیل خوبی وجود دارد که کامپیوترها با حافظه موقت و دائمی طراحی شده‌اند، و در واقع بسیار ساده است: RAM بسیار سریعتر از هارد دیسک‌ها یا درایوهای حالت جامد سریعتر آنهاست.

بدون RAM، رایانه شما باید هر بار که نیاز به یافتن یک فایل برنامه، بارگیری داده‌ها، یا حتی باز کردن یک برگه جدید در مرورگر اینترنت شما داشته باشد، در فضای ذخیره اصلی شما جستجو کند، که همه چیز را تا حد خزیدن کند می‌کند.

RAM اساساً یک مصالحه محاسباتی است.  اگر حافظه اصلی بتواند با CPU شما هماهنگ باشد، ممکن است لازم نباشد، اما تا زمانی که حافظه اصلی به حافظه RAM برسد، برای کامپیوترهای امروزی یک ضرورت مطلق باقی می‌ماند.