تفاوت تایرهای تابستانی، زمستانی و تمام فصل چیست؟ رانندگان به‌ندرت به لاستیک فکر می‌کنند تا زمانی که لاستیک پنچر شود یا زمان خرید لاستیک جدید فرارسیده باشد و ممکن است ندانند وسیله نقلیه آنها با چه نوع لاستیکی رانندگی مناسب است، چه لاستیک‌های تمام فصل یا لاستیک‌های زمستانی یا تابستانی مقاوم‌تر است یا لاستیک‌هایی که برای رانندگی تهاجمی طراحی شده‌اند. کدام برای شما مناسب است؟
لاستیک‌های تمام فصل محبوب‌ترین نوع تایر به‌عنوان تجهیزات اصلی در وسایل نقلیه جدید و به‌عنوان لاستیک‌های جایگزین هستند، زیرا آنها همه‌کاره‌ترین لاستیک بین لاستیک‌های تابستانه و زمستانه هستند و به بهترین وجه برای نیازهای اکثر رانندگان مناسب است. بااین‌حال، بسیاری از خودروهای پرفورمنس با لاستیک‌های تابستانی به‌عنوان تجهیزات استاندارد عرضه می‌شوند و برخی از رانندگان ممکن است وسوسه شوند که هنگام خرید اتومبیل، لاستیک‌های تابستانی را تغییر دهند. چه وسیله نقلیه شما سوار بر لاستیک‌های تمام فصول باشد و چه تابستانی، اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دمای هوا و برف سرد است، لاستیک‌های زمستانی در آن ماه‌های سرد عملکرد بهتری دارند.
هر نوع دارای نقاط قوت و ضعف است و هیچ‌کدام برای هر موقعیت یا زمانی از سال ایدئال نیستند، بنابراین شناخت نقاط قوت و ضعف آنها مفید است. در سایت مقایسه قیمت بریم خرید آنچه باید در مورد هر نوع بدانید آمده است:
لاستیک تمام فصل
این لاستیک‌ها جک‌های همه‌فن‌حریف هستند، اما در هیچ‌کدام استاد نیستند. آنها در بیشتر موقعیت‌ها به‌اندازه‌ای خوب عمل می‌کنند که می‌توان در تمام طول سال از آنها استفاده کرد، خواه پیمایش خشک، مرطوب یا پوشیده از برف باشد و معمولاً فقط در شرایط رانندگی سخت، مانند برف عمیق یا در مسیر مسابقه، کم می‌آورند.
لاستیک‌های تمام فصل معمولاً دارای شیارهای زیادی (شکاف‌های کوچک در آج) هستند که به آنها کمک می‌کند تا با شرایط مختلف مانند باران، برف یا جاده داغ مقابله کنند. آنها نسبت به انواع دیگر دوام بیشتری دارند و نمونه‌های بهتر می‌توانند با تضمین طول عمر بیش از ۵۰۰۰۰ مایل عرضه شوند. لاستیک‌های تمام فصول نسبت به تایرهای دیگر، عملکردی کم‌صداتر دارند؛ زیرا بسیاری از رانندگان به دنبال یک سواری آرام هستند. آنها همچنین مقاومت غلتشی پایینی دارند، به این معنی که مصرف سوخت بالاتری نسبت به انواع دیگر دارند.
بااین‌حال، در مقایسه با لاستیک‌های تابستانی، لاستیک تمام فصول چسبندگی زیادی در پیچ‌ها یا دقت فرمان ندارد و فواصل توقف طولانی‌تری خواهد داشت. لاستیک‌های تابستانی عملکرد مانند زالو دارند، اما لاستیک‌های تمام فصل برای سواری نرم‌تر، آرام‌تر و عمر طولانی‌تر، آج زیادشان را قربانی می‌کنند و هنگامی که برف عمیق می‌شود یا دما به زیر صفر می‌رسد، لاستیک‌های تمام فصل به‌خوبی لاستیک‌های زمستانی عمل نمی‌کنند.
لاستیک‌های تابستانی
اینها معمولاً روی خودروهای پرفورمنس به‌عنوان تجهیزات اصلی نصب می‌شوند، زیرا کشش را بالاتر از راحتی سواری و سروصدا در اولویت قرار می‌دهند. این لاستیک‌های پرفورمنس معمولاً دارای آج‌های پهن‌تر برای قراردادن لاستیک بیشتر در جاده و پروفیل‌های پایین‌تر (ارتفاع دیواره جانبی) برای کاهش انعطاف دیواره جانبی در پیچ‌های تهاجمی هستند و لاستیک‌ها را محکم نگه می‌دارند.
لاستیک‌های تابستانی خودرو را قادر می‌سازند تا سریع‌تر و با کنترل بیشتری از پیچ‌ها عبور کند و توقف‌های کوتاه‌تری نسبت به لاستیک‌های تمام فصول ایجاد کند. آنها معمولاً دارای رتبه‌بندی سرعت تا ۱۸۶ مایل در ساعت هستند، درحالی‌که لاستیک‌های تمام فصل معمولاً برای سرعت‌های پایدار ۱۴۹ مایل در ساعت یا کمتر رتبه‌بندی می‌شوند. لاستیک‌های تابستانی نسبت به لاستیک‌های تمام فصول آج‌های کم‌عمق‌تر و شیارهای کمتری دارند و معمولاً سریع‌تر فرسوده می‌شوند؛ زیرا چسبندگی محکم آنها باعث می‌شود لاستیک بیشتری در جاده باقی بماند. تا حدودی تعجب‌آور است که سازندگان لاستیک می‌گویند لاستیک‌های تابستانی در شرایط مرطوب بهتر از لاستیک‌های تمام فصل عمل می‌کنند زیرا می‌توانند آب را راحت‌تر پخش کنند. برخی از لاستیک‌های تابستانی نیز یک‌جهته هستند، به این معنی که آنها را می‌توان تنها در یک طرف خودرو نصب کرد.
هوای زمستانی چالش‌های جدی برای لاستیک‌های تابستانی ایجاد می‌کند. آج پهن‌تر و کم‌عمق‌تر، برف را به‌جای پراکنده کردن آن به طرفین، به دام می‌اندازد و باعث می‌شود که حتی در برف‌های خفیف، کشش آن سخت‌تر شود. دمای سرد باعث می‌شود لاستیک انعطاف‌پذیری کمتری داشته باشد و مانند هوای گرم نتواند به جاده بچسبد، بنابراین حتی در شرایط خشک نیز می‌تواند کشش قابل‌توجهی را از دست بدهد. شرکت‌های تایرسازی توصیه می‌کنند در مناطقی که دمای هوای سرد یا برف وجود دارد، از لاستیک‌های زمستانی یا تمام فصل استفاده کنید.
لاستیک‌های تمام فصل معمولاً در طیف وسیعی از اندازه‌ها و متناسب با وسایل نقلیه مختلف مانند سدان و SUV در دسترس هستند، اما لاستیک‌های تابستانی معمولاً به اندازه‌هایی محدود می‌شوند که مناسب خودروهای اسپرت و مدل‌های پرفورمنس باشند. برای مثال، لاستیک تابستانی که برای شورولت کوروت طراحی شده است، در اندازه‌ای عرضه نمی‌شود که مناسب یک تویوتا کرولا باشد.
لاستیک‌های زمستانی
لاستیک‌های زمستانی (که تایرهای برفی نیز نامیده می‌شوند) کشش بهتری در برف، یخ و در دمای سرد نسبت به تایرهای تمام فصل یا تابستان دارند. آنها آج‌های عمیق‌تری دارند و شیارهای بیشتری دارند که برف و لجن را بهتر مدیریت می‌کنند و در لبه‌های آن دارای شیارهای بیشتری برای بهبود کشش روی یخ هستند. لاستیک‌های زمستانی همچنین از ترکیبات لاستیکی استفاده می‌کنند که در هوای سرد انعطاف‌پذیرتر هستند و آنها را قادر می‌سازد تا کشش و عملکرد ترمز را حفظ کنند.
دهه‌ها پیش، لاستیک‌های برفی دارای طرح‌های آج دستگیره‌ای بودند (مشابه لاستیک‌های آفرود) و به‌گونه‌ای طراحی می‌شدند که فقط بر روی چرخ‌های محرک وسایل نقلیه عقب نصب شوند. در حال حاضر، لاستیک‌های زمستانی باید روی هر چهارچرخ سوار شوند، خواه وسیله نقلیه عقب، جلو یا تمام چرخ محرک باشد. آنها برای راندن در هوای تابستان طراحی نشده‌اند؛ زیرا چسبندگی خود را از دست می‌دهند و در جاده داغ سریع‌تر سایش می‌کنند، بنابراین فقط زمانی باید از آنها استفاده کرد که دما به طور مداوم زیر ۴۰ درجه باشد.
یکی از تفاوت‌های مهم لاستیک‌های تابستانی و زمستانی با لاستیک‌های تمام فصل این است که اکثر آنها ضمانت‌های طول عمر آج مخصوص مسافت پیموده شده مانند ۵۰۰۰۰ مایل ندارند. آنها تحت پوشش ضمانت کار و مواد برای نقص ساخت هستند. میشلن یک استثنا است، اما ضمانت‌نامه‌های مسافت پیموده شده برای لاستیک‌های تابستانی و زمستانی کوتاه‌تر است: این برند تایر تمام فصل Primacy خود را ۵۵۰۰۰ مایل گارانتی می‌دهد. برای لاستیک تابستانی Pilot Sport 4S و تایر زمستانی Pilot Alpin، تنها ۳۰۰۰۰ مایل مسافت است.
علاوه بر این، لاستیک‌های زمستانی تحت استاندارد درجه‌بندی کیفیت تایر یکنواخت، یک مقررات فدرال که در آن سازندگان لاستیک رتبه‌بندی عددی برای لباس‌های آج و حروف برای مقاومت دما و کشش تعیین می‌کنند، رتبه‌بندی نمی‌شوند.
منبع: cars
